Ömrümün Baharı
Hayatımda zemheri bir kış hüküm sürüyor
Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim Dondu bilinen dalım tomurcuğa yürüyor Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim Susuzluktan yanarken bulduğun kurnayım ben Sadakatiyle ünlü bir allı turnayım ben Hep kendini gördüğün sihirli aynayım ben Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim Yakup’un gözündeki kurumayan yaş olsak Züleyha’nın aşkıyla içen bir ayyaş olsak Yusuf’un kuyusunu ören iki taş olsak Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim İbrahim’in narına su taşıyan karınca Taraf belli ediyor karınca kararınca Cehennem kabulün mü can cananı sarınca Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim Pazar kurup bahçene çiçekleri nişlerim Gülünün dikeniyle bin bir nakış işlerim Leyla’yı kıskandırır yâr seni sevişlerim Gel ömrüme bahar ol çiçek açsın düşlerim Gel yorma ne yolları, ne yılları yorma gel Gel garip yüreğime kimsin nesin sorma gel Gel de bu son cemremi şakağından vurma gel Gel ömrüne bahar ol çiçek açsın düşlerim. beyazmelek |