Ah-ı Maşuk
Yolum düştü Susuz’ a,
Hal bilmeze sormaza. Dil revân olmuş bak; Haber edin mor kuşa. Bu ne şimdi kor olmuş? Kan yorulup durulmuş. Hiç kimseden tek söz yok. Ol diyardan el duya.. Lisânı bir olur er kişinin. Hû diyene yâren olur dervişin. Melâl har eyledi ahımı. Yedi elden lôkman düştü yoluma. Tövbe eyle Nesîmî’ den Bektaş’ a. Şimdi şimdi sual olur hallaca. İp gerildi tûbâ denen ağaca. Şol revandan cân iksiri getirin. Postum serin yâr kapısına fizandan. Bu yoldadır cennetim, söz etmeyin figândan. Binbir âlim derdest etti cânânı. Duâsı kerîm mübareğin Hira’ dan! Ben kul Ferhat’ ım vârım meydanda! Elestten kadîm ruhum oldu 30’ da. Canânı buldum hakîkat zırhında. Naz ediyor iklimine dünyâm neyleyim. |