Sevip sevilmeyi yasakça yaşatan duygular vardır kimi, çoğu toplumsal baskı ve etiklik adına. Sevmek, yaratılışın bir olgusu değilmidir? Sevginin tükendiği yerde bencillik, nefret vb.leri gelmez mi ardı ardına? Tanrıdan başlayarak evrene kadar ne zararı var sevmenin? Elbette dürüstlük içinde. Saygı ve sevgilerimle değerli okurlar.

Sel olmuş gözyaşlarım,
Klişeleşmiş gibi duruyor,
Set çekmeyin önüne,
Sevgilim yıkanıyor.
Irmaklarında sevgimin,
Yüzerce, hep sen varsın,
Yükseltilerinde gönlümün,
Yükseklerinde bir top karsın.
Korkuyorum kaybolmandan, erirce,
Sakınırım aşkımın ateşinden,
Gönlümce, ben sana ererce,
Kıskanırım kendimden.
Görürüm seni yakamozlarımda,
Sahillerinde gönül denizimin,
Kutsal bir yükçe, omuzlarımda,
Notalarında, ezgimin.
Dağlardaki ceylanlarca yayılırsın gönlümde,
Seslenişin, bülbüllerin nağmelerinde,
Boğazımda düğümlenen ağıtlarımsın,
Dudakların, gül goncalarında.
Kekik çiçeklerinde kokluyorum,
Yaşamın taşlıklı yollarında,
Sırılsıklam ıslanmışım aşkında,
Merhametle saran kollarında.
Sen, güzellerin en güzeli,
Sakla, menekşemsi gözlerinde,
Avunacağım bir tümce bırak,
Sıcacık sözlerinde.
Ellerin olsun varlığı Dünya’nın,
Benim servetim, sensin,
Bilirim kendinden de sakladığın sevdanı,
Beni sevensin.

Ahmet İDRİSOĞLU Kastamonu ev 01.Mart.2008 00.10
İ[email protected]
serenat-siirler.blogspot.com/
idrisoglu.blogspot.com/