UNUT GİTSİN.
Kim bilir, kaç yalnız gecede..
Ne..umutsuzluklar yaşadım. Ben bu şehirde... Mekanım oldu bazen, Sabahçı kahveleri Üşümedim hiç, desem Yalan olur. Bir paltom vardı. Düğmeleri farklı, Ve...lacivert kazak Ayaz gecelerin Çıkmaz sokağında, Ev sahibine görünmeden, Bodrum kattaki eve girerdim. Sessizce ve sızarak. Kim bilir, Ne umutsuzluklar yaşadım. Kaç yalnız gecede seni düşledim. Bir umut bile diyemedim. Söyleyemedim. Unut dedim... Unut gitsin...! Kim bilir kaç yalnız gecede, Bin defa haykırdım. O seni unuttu. Sende unut gitsin. Unut’da bitsin. Recep KESKİN- ADANA |