Devri alemde dost
Şu devr-i âlemi seyran ederken
Çilingir sofrası içine daldım Şerefine deyip aşka giderken Meyhoşum sevdayı yüreğe kıldım Başa ne geldiyse sevdamdan geldi Cümle âlem beni enayi bildi Bilmezler can cana Hak için eldi Aşkın sohbetinden kapıyı çaldım İnsanlığın yolu sevgiden geçer Menfaati için dost dostu seçer Kadeh kaldırmışım gönül sek içer Dosttan nasibimi yaşarken aldım Gevheri olmazmış cahil kişinin Söz bir sanat imiş ehil kişinin Arifler meclisi nahil kişinin Bahtı firuzanı benliğimden saldım İbadetin özü âdemi gönle Kıyl-ü kalden ırak sözümü dinle Aşkı sır eyleyip kıldın mı senle Sevdaya niyazla ömrümü yoldum Caneli balında zehir yok senin Avcunda gördüğün yeşildir benin Ecel-i şarapta saklıdır günün Kadehin dibinde kendimi buldum |