Sensizken Ölemiyorum....Bazen yokluğun Öyle ağır geliyorki dayanamıyorum çoğu zaman. Taa,, şuramda Yüreğimin tam orta yerinde Bir sızı peydahlanıyor,ölüyorum... Sensizliği taşıyamıyorum. İsyanların biri bin para,kahreden yokluğunda. Sanki; Sanki odamın duvarları azrail oluveriyor Senin olmadığın ya da benim seni andığım zamanlarda. Yıkılıyorlar üzerime. Hic vicdanları yok be.... Ama var ya, O moloz yığıntıları arasında yüzün gözün, Ellerin beliriyor. Alıyor ezilen yüreğimi avuçlarına Sevgi sevgi can veriyor. Ya yinede ben yapamıyorum. Sensizken nefes bile alamıyorum. Derken azrail geliyor soğuk ruhuma O alıcak bu canı sen vermem diyorsun Sen bir yandan ben biryandan ağlıyorum Aşkım bee; Aldatıyorum azraili, Her gelişinde eli boş gönderiyorum. Bir gün ya birgün sen gelirsin diye Sensizken bile ölemiyorum... |