ADI KONMAMIŞ SEVDAMSINseni bekleyişimin adı yok sevdiğin kadar değil sevildiğince varsın kurulmamış köprülerden geçmeye çalışan benliğimin korkularımın ilk durağıdır adresin ağlamak için yalnız gözyaşı mı akmalı insan gülerken de ağlayamaz mı yüzündeki çizgiler anlatır herşeyi içindeki yara kanar için için hasret rüzgarları getirir seni kendine şiirlerim şahit olsun ki iki satır arasına sığmıyor yalnızlığım ne cümleyi tamamlayıp nokta koyabiliyorum ne de kararsızlığımı vürgülle anlatabiliyorum yıllara yenik düştü keşkelerim kaf dağının arkasında kaldı hayallerim sevgimden yine de taviz vermedim sen namluda ki hüzündün beni tam on ikiden vurdun seni bekleyişimin adı yok gelmeyişininde ah birde sevmeyi bilseydin bu kadar mı zordu bir şeyler tutuşsaydı ya yüreğinde sevda ateşi yaksaydı seni de gözleri gülerek baktığında yüzüne bin kere ölürsün her iç çekişte dilinin ucuna gelir kelimeler söyleyemezsin boğazında hıçkırık boğar seni ölümün diğer adı da sensin bilmez misin sevgili .... Refik 31 . 05 . 2015 İstanbul |