yalınızım yapayalnız
Mas mavi dalgalar vururken kıyıya, ben akıp giderim sessizce
Uzakalşırım oradan kırılsada gururum Ancak ters esen rüzğarlar sürükler beni kayalıklara.. Tutamadım yosunlardan, ellerim bom boş kaldı kırılmış gururumla Yalnızım buralarda yapayalnız Gece gökyüzünün bakır koylarında Tatlı sert dokunuşlarla ıslanırken yağmurda Oturmuşum kalemim elimde Bir gitar sesi duydum metronun alt geçitinde Tiz sesle çalıyordu şarkısını avazdan, avazdan.. Üşümeye yüz tutmuş ayaklarım, Sancılanan dizlerimden bir bir boşalırken damarlarımdaki kan damlaları Hızlı hızlı çarpan o kocaman yüreğimdeki sevgiyi Alıp sana götürdü birden... Bilmem hissetme duygusuna kapıldın mı aşk rüzgarı geçerken yanından Bakıp,bakıp resmine ağladığımda ay ışığının şevkısı ile Bir yakamozu andıran kıpır kıpır titreşimler Bir volkan gibi içerimde patlarken teğet geçmişti yaşlı kalbim Seni nasıl unuturdu yokluğunun verdiği hasretlik duygularım Kaybedilen varlığının ürkek yalnızlığım Kopuk bir telin ucunda kıvılcımlanan bir ateş misali Yakıyordu içerimi rüyalarıma girerken o güzel bakışın.. vahap Ünsal....05/31/2015 |