sanki bir akrep var insan gönlünde
bol kepçeyle içten verişte
sadece dirhemle güç bela alabilmek
ne de zor bir işmiş meğer ki
kıyıya çıkamadan çakıldım bu yüzden
dümen sizleşmiş bu püsküllü hayat
insan hemen dalgalara kapılı veriyor
bu vesile ile anladım ki
hiçbir nasibim sana bu yüzden ulaşamıyor


ne sabah ve nede bir akşam üstü
her vakitte de ve her şeyde de beynamazız
kulak arkası olmuş vakitlerden
boş işleri aramak gibi
neye ne kadar hükmettiğini bilmeden
bol keseden savurarak ulumak
bu vesile işte hiç bir şeyimizin
geriye dönüşünü sağlayamamak
kaybettikten sonra mı olacak uyanmak


geç görmek zamanın arkasın da
kalmıştır ki her daima koşarız
kazanmamın tek yolunun
ancak zamanla yarış olduğunu
bize terliğimiz toplatılırken anlarız
malı taşıyanı kaybetmeden önce haşlamak
acısa da o kulak
ki kaçan malın değerine hiç paha biçilemez


vah ahmak çavuşum vah
gidip gelenleri boş ver de
gömdüklerini bir düşün hele
ya onlardan biri sen olsaydın
son pişmanlık asla geçmiyor ki ele


uzaklaştıkça seni sen yapan tüm değerlerden
küçülüp ezilip de büzülüyor’uz
biz çokça da bücür oluyoruz
gözün ve gönlün
görmek istediği kadar ancak görebilirsiniz
haydi şu gözünün gördüğü tüm insanlara
iyice bir bakıver ve aklında tut ki
bu gidişle onlara çok yakın bir zamanda
garipseyerek’ten pür dikkat
ve kocaman bir hayret içinde
bir mahlukata bakıyormuş gibi bakacaksınız...



(30.05.2015) AZAP…