Yan gönlüm
Baharın hazana döndü rüzgarla savruldun
Kırıldı kolun kanadın toprakla bir oldun Dertsiz baş iken yok yere huzurundan oldun Yan gönlüm gayri söz kar etmez oldu yan Hamdın piştin aşk uğruna yandın kül oldun Bülbül misali gülün hasretinden sararıp soldun Göz göze bakışırken şimdi sevdiğinden oldun Yan gönlüm gayri göz başkasını görmez oldu yan. Unutuldun şimdi can evinden vurlundun Gönül evinde mutlu iken yurdundan kovuldun Dilin ismini söyler dururken şimdi lal oldun Yan gönlüm gayri dil başkasını söylemz oldu yan M.Anahtar (Suskun Bir Bey) |