Kim bilir!..Bilinen gam-kederin, Aşk koymuşlar adını, Ben gibi mahsun gönlü, Bülbül almaz muradını… Bir demet yasemin di, Girdi benim hayatıma, Hicran adını vermişler, Bu yokluğunun adına… Hiç kimseye benzemez, Güçlü bir kadın ama, Tam tersi davranışları, İlgi vermez yarama… Asla göz ardı etmedim, Sahip çıktım aşkıma, Ne zaman karşılaşsam, Yan döner bakışıma… Nasıl çökerttiğini bilir, Bir şey gelmez elinden, Daha bir vurucu olan, Kurtuluş yok dilinden… Şölen sunmuş değilim, Sade garip bir aşığım, Üstesinden gelemedim, Çözülmezim, dolaşığım… Sıkı sıkıya bağlı olmaz, Tercihi uzak durmak, Bana göre tragedyam, Ona göre tuzak kurmak… Önemli algılanış biçimi, Aşk diye sarılanda var, Kafada zenginlik geçer, Senin çaban boş davar… Aşkın basit tanımlama, Ömür harcanır yoluna, Zihnine giren girmiş, O girmiş elin koluna… Gerçekler üşüşecektir, Duraksamadan bir bir, Hakikati gördüğünde, Neredeyim, o nerede, kim bilir… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 29.05.2015 (Şiirlerim hiçbir kişiye hitap edilmeden, şiir at öl yemde üretilmektedir..) |