Yaşanan bir tecrübeyi kaleme almak istedim.

Hayatın çilesi, üstüne çöktü,
Dik durdu, yılmadan bu yükü çekti,
Gayret etti bunu çözmeye baktı,
Öyle diye hiç kimseden kaçmadı.

Darılmadı, talihine, bahtına,
Sadık kaldı içindeki ahtına,
Giremedi kimse gönül tahtına,
Aşkın badesini O’nsuz içmedi.

Yazdığı şiire döküldü çile,
Yine de işinde yapmadı hile,
Herkes bırak diye söylese bile,
Doğru bildiğinden hiç vaz geçmedi.

Yıkılmadı, dikti bir çınar gibi,
Herkesi dinledi, O, kanar gibi,
Aşkın ateşiyle hep yanar gibi,
Sırrını da yâd ellere açmadı.

Bülbülün aşkını güle verdiler,
Derdini savurup, yele verdiler,
Sır sandıklarını ele verdiler,
Yine de hiç kanat takıp uçmadı.

Dertli, arz eyledi, işte durumu,
Bilemedi, ekin yaş mı kurumu?
Sizlere bıraktı, bunun yorumu,
Yetişmeden, ekinini biçmedi.

ERDEMLİ-28 Mayıs 2015 Perşembe
Cafer AKSAY