yalnızlığa serenat
Fetvası verilmişti ulu sevdaların
Yalnızlığa dayanmak Kaf dağlarının ötesinde bir masaldı Ve çırpardı kanatlarını anka kuşları Ayrılıkların közünü alevlemek için Sonra tutuşurdu tüyleri Yarım kalmış mutluluklar tutuşurdu Çocuksu baharların kutsal minik kitaplarında Rahleler yere vurulup Gökyüzü sarsılırdı o zaman Hutbeler teğet geçerdi Perçemini dağlamış isyanın minberinden Ve yıkılırdı saltanatı (padişah karanlıklarının) Ölümler başka hayatlara gebe kalırdı derinden. |