BEKLİYORUM GİTTİĞİN YERDEne baharın kaldı ne de yazım yokluğuna alışmak zor hüzün oldu her bir yanım canımda can bildiğim canım dediğimsin her şeyden çok değer verdiğimsin adadım ömrümü sana koparmaya kıyamadığım gülümsün varsın dikenin batsın elime yokluğun kadar acıtmaz canımı bir kez sevdim bin kez öldüm seninle ağlayıp seninle güldüm bir tatlı gülüşüne kalbimi verdim yine de sana yaranamadım aşılmaz denen dağları aşta gel esen rüzgarların peşine takıl bekliyor bulacaksın ayrıldığımız yerde elimde solmuş çiçeklerle topla tüm cesareti bak yüzüme seni ne kadar özlediğimi göreceksin gözlerimden akan yaşlar özlemimin ifadesidir ayrı geçen günlerin hesabını nasıl vereceksin vuslat uzak olmasın bize yaşanan olumsuzlukları gömelim hasret denizine tut ellerimi ayırma gözlerini olmasın yazık ölümsüz sevgimize ... Refik 27 . 05 . 2015 İstanbul |