Gecenin tam ortası,
Saat gece yarısı,
Duygular depreşmiş,
İncecikten bir sızı...
Kalbimin sol yanına,
Sinsice yerleşmiş.
Kör sinelerde kor ateşler tutuşmuş.
Anılar tozu dumana katarak buluşmuş,
Baksana gülüm...
Sevdam ağlıyor.

Kara bulutlar bile kıskanır halime,
Semayı aydınlatan yıldızdan bana ne...
Solan çiçeğim gelir aklıma,
Zehir katar ekmeğime balıma.
Bir gülüverseydin yüzüme,
Hayat gelecekti özüme.
Ama neylersin ki yoktur çaresi,
Baksana gülüm...
Sevdam ağlıyor.

Dur durak bilmez çağırır,
Tesellisi yoktur ki bağırır,
Sus artık gönlüm sus,
İçtiğin ağuları kus.
Hani nerde benim dermanım?
Budur katlime fermanım.
Görmez misin gülüm?
Sevdam ağlıyor.

Yıllar yılı bekledim,
Yaralarımı sarmadın.
Yudumladıkça yudumladım,
Acılara doymadım,
Elalem sarmasa da yaramı,
Bari sen sar sevgili.
Bakar mısın gülüm?
Sevdam ağlıyor.

Aydın ÇETİNER
(İzmir-Temmuz 2014)