BİL Kİ
Yapraklar düşerken bu sonbaharda
Yüreğim üşüyor bedenim ayazlarda Sensiz yürüdüğüm bu boş sokaklarda Bil ki yanı başımda bir gölgen var dokunamadığım Baharı müjdeliyor yağmurlar yağarken Sevdam büyüyor tohumlara inerken Martılar durmadan sana seslenirken Bil ki yanı başımda bir gölgen var sarılamadığım Güneşin sıcağı tenime dokunurken Yıldızlar özlemimi haykırırlarken Karanlık gündüze kavuşuyorken Bil ki yanı başımda bir gölgen var ayrılamadığım Ölümün soğuk elleri bedenime dokunurken Dudaklarım son kez ismini anıyorken Bu ani gidişine bir anlam arıyorken Bil ki yanı başımda bir gölgen var sana doyamadığım |