Yazarım bir hatceye bir zeynebe
Can titrek bir serce olur,şakır mızrabımın dilinde
Sesiz sedasız inletir dağları
Bir ucu efe diyarı bir ucu fındık bahçesi,bir değmesi şehr-i istanbul
Kalkar kollarım kafkasyaya,aşka,unutulmuşluğumun diyarına
Kendim çalar kendim söylerim roman misali
Kendime dalar,göremediğim rüyayı yorarım
Yani sazım çalar,gönlüme pası akar
Uzaktan bakarım söğüdün yaprağına
Dalgalanır edalı,çarpmak diler göğsüme
Hep uzaktır,hep yarındır dilekleri benim dilimde
Ellere yaptırdım altından tarak
Arkası aynalı,cevresi oyalı
Gördü gözleri kendi gönlünü,sadece cehresini
Bir ben yakışamadım aynaya,emeğine
Gönül gözüm toprağa diker gözlerini
Sevdasını aradığım sevdalı,yoktur soyunda
Yoktur benim yoluımda.


Ünal
29.02.2008