Umudun güzelliği ve bitmemesi gerektiğini kaleme almaya çalıştım.

Umut dünyasına daldıkça daldım,
Bütün hevesimi orada aldım,
Aradım, yârimi orada buldum,
Çık dedim yine de çıkmadı gönlüm.

Çocukken sevmişim, kaşı karamı,
Pamuk elleriyle, sardı yaramı,
Kimseye vermedim, sevgi sıramı,
Başka bir kimseye bakmadı gönlüm.

Çağlayanlar gibi, yârime aktım,
Sevgi tohumunu kalbime ektim,
Ne sevgiye doydum, ne de hiç bıktım,
Başka bir dünyaya akmadı gönlüm.

Hayat bazen iniş, bazen de yokuş,
Ne güzel dünyaya sevgiyle bakış,
Aramadım, başka yerde bir çıkış,
Umut sevdasından bıkmadı gönlüm.

Çevreme hep sevgi vereyim dedim,
Gönlümü yârime sereyim dedim,
Sevgi güllerini dereyim dedim,
Umutsuz çiçeği dikmedi gönlüm.

Yananın yanında olayım dedim,
Birazcık derdini böleyim dedim,
Dost ile birlikte güleyim dedim,
Hiç kimseyi öyle yakmadı gönlüm.

Dertli, sevgi çiçeğimiz büyüsün,
Kokun bütün dostlarımı bürüsün,
El ele hep güzelliğe yürüsün,
Umutsuz tohumu ekmedi gönlüm.

ERDEMLİ-16 Mayıs 2015 Cumartesi
Cafer AKSAY