YORULMAZ
Gel denmişse dosta varmadan durmaz
Yol yorulur deli gönlüm yorulmaz Düşkünü garibi sarmadan durmaz Kol yorulur deli gönlüm yorulmaz Kime can dediyse vurdu savurdu Paramparça etti kırdı savurdu Kime gönül verse yordu savurdu Sol yorulur deli gönlüm yorulmaz El ile dertlendi huzuru kaçtı Fırsatlar imkânlar elinden uçtu Ne bir çiçek verdi ne yaprak açtı Dal yorulur deli gönlüm yorulmaz Şimdi bir köşede hüzün soluyor Her şey mazi oldu iyi biliyor Nemli gözlerini gizli siliyor Hal yorulur deli gönlüm yorulmaz Mizani gönlüme kızmaktan bıktım İçmeden sarhoşum sızmaktan bıktım Her gün dertlerini yazmaktan bıktım El yorulur deli gönlüm yorulmaz Ozan Mizani (Taner Karataş) 13.05.2015 |
Paramparça etti kırdı savurdu
Kime gönül verse yordu savurdu
Sol yoruldu deli gönlüm yorulma
HECE VE USTACA YAZILAN GÜZEL ŞİİRİNİZİ GÖNÜLDEN KUTLARIM...SAYGILAR