Zamanı ele almaya çalıştım.

Kalmadı insanlık, tükendi-bitti,
Değerlerin güzelliği değişti.
Milli değerlerim nereye gitti?
İnsanların özelliği değişti.

Saygı-sevgi, rafa kaldırılınca,
Nerde kaldı, çekilen emekler onca?
İnsanlarda biraz para bulunca,
Hem yemeni, hem terliği değişti.

Araya girince, sen ile benlik,
Yapamayız, insanlara yarenlik,
Nerede beraber yapılan şenlik?
İnsanların o birliği değişti.

Birlikte destandı, bak Çanakkale,
Tarihte, beraber korundu kale,
Kim düşürdü bizi bilmem bu hale?
Milletimin o dirliği değişti.

Evlat atasına duymazsa saygı,
Aile adına duyulmaz kaygı,
Kalmadı ne sevgi, ne güzel duygu,
Utanmanın da arlığı değişti.

Çıktı teknoloji, kolaylık geldi,
İmece usulü tarihte kaldı,
Duygunun yerini metaller aldı,
Üretimin her zorluğu değişti.

Arayıp her yerde bulunur meta,
Asansörle çıktık hep yüksek kata,
Heveslenir olduk, bizlerde yata,
Var olanların varlığı değişti.

Nere gitti nere, candan sevenler,
Sevdiği uğruna canın verenler,
Hocalar, Veliler nerde erenler,
Sevilenlerin yarlığı değişti.

Dertli, durduramaz geçen zamanı,
Dinlemezler; feryat-figan, amanı,
Her yeri kaplamış bunun dumanı,
Söylenenlerin sırlığı değişti.

ERDEMLİ-13 Mayıs 2015 Çarşamba
Cafer AKSAY