MENDİL MANİLERİ
Mendil attım denize
Geliyor yüze yüze Şu kız yolu şaşırmış, İnşallah gelir bize. Mendilim turalıdır Sevdiğim buralıdır Geçme kapı önünden, Yüreğim yaralıdır. Mendil serdim o taşa Neler geldi bu başa Hasta düştüm yatarım, O kız dedi;Çok yaşa! Mendilim yele yele Yar gitti gurbet ele Yedi mendil çürüttüm, Göz yaşı sile sile! Mendil aldım on beşe Yudum serdim güneşe Yarim gitti gelmedi, Beni aldı telaşe! Mendilim belek belek Ortası çarkıfelek O yardan ayrılmazdım, Ayırdı zalim felek! Mendilini yokladım Doya doya kokladım Eller görecek diye, Hep koynumda sakladım! Al mendilim mendilim Severim karanfilim Ben o yari almazsam, Kurusun ağzım dilim! Derleyen; Kemal DOĞANAY |
aşıga verebilecegi başka bir şeyi yok
en masumu mendil elimden düşmüş bulmuş diye bilir
şimdilerdeki gibi festen fotografta alamaz :) ))
kutladım gönül sesinizi kaleminizi
yüreğinize sağlık mani tadında günler diliyorum