KAYIP
Bazen hakeden de yaşamdan alamaz hakkını,
Teklif etse de aralıklı taksitleri İçler görünemez orda götürür kan gövdeyi Gün dönerken en güzel mevsimlerde sona ererken Tıpkı sana bahsedilen geçici ömür gibi. Yaşam kütüphanende bir çok kitap birikir, Okunması hep yarına ertenmiş belli. Unutmak isteyip unutamadıkların şanslı, Unutulduğunu anladığında pişmanlıklar sıralı. Başını öne eğdiğinde olur affedilmez bir suçlu gibi, Belli vurmuştur seni zincire vuracağın bir sevda Güller gazelleşir güzellikleri esersizdir Taze filizler hazırlıktır başka baharlara. Gece yerini gündüze memnuniyetle devreder, Bir tek gidenler geri dönmezler öyle ya da böyle Ya sen kalbinden savurmuşsundur uzaklara Beğenmezlerse yüreğinde rahat köşelerini Ya da becerememişlerdir orda barınmayı. Bazende isteksizce omuzlamışsındır hasreti, Ne tartışı nede ölçüsü belli Üzülme o senin tek eksik parçandır Ama sen onun en değerli kaybı... Nuran KARACA 16:59 03.05.2015 |