O KADAR ALIŞTIM Kİ
O kadar alıştım ki ,
Seni sensiz sevmeye Ve de yaşamaya. Öyle ki; Seni seviyorum diyorum, Sonra da, Geçip aynanın karşısına, Bende seni diye cevap veriyorum . Sensizliğe üşüdüğüm geceler de , Hayaline sokulup, Kendime sımsıkı sarılıyor, Isınıyorum. Başka birini dileme ihtimaline karşılık, Dileklerini bile, Senin yerine ben tutuyorum. Derken seni Çok özlüyorum…! Senin de beni özlediğini var sayıyorum, Oturup adresi benimle aynı olan, Hasrete dair mektuplar yazıyorum, Senden gelmiş gibi alıp okuyor, Mutlu oluyorum Anlayacağın, Sen beni hiç dert etme, Sağlığım sıhhatim gayet yerinde Sadece şizofrene bağladım iyice Hayatı artık iki kişilik yaşıyorum …! Nisan/2015 Asiye GÖLGEN |
Bir kaşık suda boğasım geliyor seni,
Etlerini liğme liğme koparasım,
Acı veresim geliyor,
De sonra çok üzülürüm diye vazgeçiyorum.
Dövesim geliyor biliyor musun,
Sevdalı bakışlarla el ele tutuşanları,
Papatyaları kopartıp seviyor, sevmiyor yapanları,
Ya da, sayfalar arasına koyanları,
Dövesim geliyor çokça biliyor musun.
Sevemiyorum hala kimseleri,
Papatyalara kıyamıyorum artık,
Sen hiç bilme özlediğimi,
Bilirsen üzülürsün,
Üzülme sen,
Ama ben,
Gene de seni çok özlüyorum.
(Baharlarda hep canlanır sevdalı yürekler)