Yaşayanlar Gibi Adım Kalacak
Huzur arıyorum, doğdum doğalı,
Ben ona koşarım, o uzaklara. Feryadım aşıyor ses duvarını, Bir kent uyur, derin derin uykuda. Acıları iplik iplik eğiren, Bin türlü kahırla içiçe ömür. Sormaz, yarınımı alır elimden, Göz pınarlarımdan yaşlar dökülür. Bir yanda yaşayan ve zevk alanlar, Bir yanda sefalet zavallıları, Bir yanda adanmış, kurbanlık canlar, Bir yanda servetin şımarıkları. Dumanı üstünde tüten öfkeler, Bir gün biter sandım ama, olmadı. Ümit kelebeği hep kaçar gider, Peşinde koşacak gücüm kalmadı. Lale bahçelerde, çiğdem kırlarda, Çiğdemden, laleye bitmez düşmanlık. Bir ülkemde olur, bir masallarda, Hem hatada ısrar, hem de pişmanlık. Geçmişimden miras bu ezikliğim, Şu boynum ömrümce bükük olacak. Bu izbe hayatta sürüneceğim, Yaşayanlar gibi adım kalacak. 1982 İzmir |