Yaşar Kemal'e
Şimdi değmeye görsün
Bedenin, ellerin parmak, uçların kağıdın, kalemin Doluşurken toprağa Dağlarında yanıyor Bir ışıktır, İnce Mehmet’lerin Şimdi gidiyorsun beyaz atlarla Ulu bir çınar iken yüreğin Ne çok yetişir bağrında Yazmaya gönül verenlerin Can evidir memleketim Çukurova ,ne bitimsiz hüzün sevenlerin Ve böyle sessizce gidiyorsun dönmemek üzere Emanetin Kağıdın, kalemin . |