Çekme Ellerini Benden
ne zaman aklıma gelsen
hüzün çöker yüreğime gözlerimden boşalır yaşlar yaşananlar gelir aklıma bir bahar akşamıydı tanışmamız gökyüzünde ay şahidimizdi aşkımıza yakomozlar düşerken çarşaf gibi denize ellerimiz kendiliğinden kenetlenirdi dalgalar dövüyordu yosun tutmuş kayaları aşk şarkımızı söylüyordu sanki köpük köpük martılar eşlik ediyordu bize çırparak kanatlarını uzaklardan duyulan vapur sesi eşliğinde başını dayadın omuzuma sığınacağım limanım sensin diyerek saçlarını taradım parmak uçlarımla kayboldum gözlerinin derinliğinde boynumda hissettiğim nefesinle geçmesin dursun zaman birlikteliğimizi yaşadığımız an bir sen bir ben varız bir de ölümsüz aşkımız yalandan riyadan uzak seni sen olduğun için sevdim ben bizden ırak olsun her türlü tuzak bu yüreğim sana tutsak gönüllü sürgünüm yüreğine nazar değmesin sevgimize tut ellerimi çekme benden bu gönül asla vazgeçmeyecek senden ... Refik 26 . 04 . 2015 İstanbul Şiirimi seslendirip nefesiyle can veren . Sayın Ayşegül Aşkım karagöz şencan Hanımefendiye çok teşekkür ederim ... |
gönlünüze saglık güzel bir yorum saygılarımla