Sarılıp göğsünde uyuyamadım...
Yokluğun azapsa varlığın zulüm
Bu nasıl aşk hâlâ anlayamadım. Sen gibi kaniyim ben de bir kulum Sarılıp göğsünde uyuyamadım. Bana da can verip yaradan Allah Derdimin yarası olur mu iflah? Hasretin ecelse gözlerin silah Sarılıp gögsünde uyuyamadım. Teselli arayıp durdum her gece Senli hayalleri kurdum her gece Sızlayan bağrıma vurdum her gece Sarılıp göğsünde uyuyamadım. Gözümü kapasam düşüncemdesin Aklımda fikrimde bilmecemdesin Yüreğim perişan gün gecemdesin Sarılıp göğsünde uyuyamadım. Kokuna hasretim saçın teline Kaşına gözüne ince beline İçimi yandıran ateş külüne Sarılıp göğsünde uyuyamadım. Böyle mi olacak hep uzak ırak Bırak kollarıma kendini bırak Sensiz gül açmıyor gülşenim kurak Sarılıp göğsünde uyuyamadım. Şair:İsmail Kurt 28.04.2015 |
yine muhteşem dizelere imza atmış
yüreğine sağlık üstadım