Varlığımın beyanı ''İmzaM'' adlı eserimden
ŞANLIURFA
Deli sevilir, densiz sevilmez. Atasözüne istinaden Deliyim nasıl yerimde durayım Seviliyormuşum çok şükür Densiz değilim duyurayım Böyle söze Yarabbi şükür!. II Deliyiz biz bir avuç deli İbrahim’in delisi şükür İbrahim deliler Dedesi Böyle öze Yarabbi şükür. II BİR HATIRAM Bir senenin sonu Aralıkta Urfa daydım bir gece karanlıkta İliklerime işleyen soğukta Tasımı, tarağımı alanı Arıyordum. Bir el uzandı bibiplilerden Sana yardımcı olalım Olun tabiî ki ahlar, vahlar Bizdensin sen bizdensin Derken yardımcı olacak O adamlar dolandırdı beni Aldılar paramı Ve telefon numaramı Biz seni arayacağız Yemin ettiler yemin. ^ 2 Ve aradılar Sen ne saf kulsun Çek git Urfadan Yolun açık olsun Mekânlara baktım Ağladım, dükkânlara Baktım ağladım Sabah oldu sabah Ben çoktan yola çıkmıştım İnegöl’e geldim Savcılığa verdim Malımı verdim Canımı tehdit ettiler Dedim öyle kaldı Seneler geçti üstünden Makamlara Baktım ağladım. İşte böyle bir Erzurumlu birde Şanlı Urfalı yüzünden mekânımdan oldum. Erzurumlu ise daha uzun hikâye bir gün gelecek kimin kimde neyi varsa alacak hayırlısı böyleymiş kim derdiki iki şerefsizle bir varlık boşalacak. |
Güzeldi
Yüreğine kalemine sağlık
Kutluyorum......