Kal / leş
Görüyorum’ki bu dünya için kendinden geçmişsin
Kuldan utanman ALLAH’tan korkman kalmamış,ar’ını kaybetmişsin Tüm bedenini nefisler gözler önüne sermişsin Sana bakarken acıyorum sen meğer ne kalleşmişsin Ne istedin benden,seni canım gibi gören yüreğimden Bilmedin,bilemedin sen gül diye bu dünyada vazgeçtiklerimden Senden başkasına hala körüm,hala sağır hala dilsizim Sen benden geçtin ama ben senden ahirete kadar geçermiyim Sorma kuzum sorma,dardayım can evimden yaralıyım Sensiz bu yürek üşüyor sanki hep aç ve açıktayım Ne acı değilmi ikimiz bir can iken !!! Şimdi akıllıdan,deliden,şerefsizden,namertten ben sana en uzaktayım Bırak beni sevdamla başbaşa kalayım Maziye baktıkça ömrümün sonuna kadar kahrolayım |