yine mi ben!
Bütün bilimlerde sorguluyorum bu aşkı kendime
Biyolojide evladım oluyor,Mitolojide aşk tanrısı, Matematikte denklemsiz kalıyor, Felsefede bir Ütopya. Zehir zemberek gırtlağıma kadar anne doluyorum bütün kahırları çeken Seni dilemek için hiç bir surede ayet bulamıyorum Faşist oluyorum her aşktan ayırıyorum sana olan sevdamı Nasıl da ikna edemiyorum seni ne kadar çok sevdiğime Bak bir sevdalı, bak bir sevdalı, bak karşında duran bir kara sevdalı Bilinen bilinmeyen, görünen görünmeyen bütün yaralarımı kanatıyorum Yine de birleşmiyor ellerimiz Bazen yaşı başı sevda almış koca bir kadın oluyorum Bazen bir yanım ana oluyor bir yanım küçük bir kız çocuğu Sen olmadan analığım ölüyor,diğer yanımın çocukluğu kalıyor İki güzel söz duysam dilinden, analıktan yana umudum doğuyor Oluru olmazı, ayıbı günahı, düşünmeden gizli gizli düşler kuruyorum Sonra hepsinin katili oluveriyorum çaresiz Dayayamıyorum kalaşnikofu şakağıma,büyük geliyor, ölemiyorum Doğmamış çocuğum acıyor halime ’ anneciğim, yapma’ diyor Sendeliyorum,canda heves kalıyor babalığın Bu gece ben kendimi dövüyorum... S.T. 02:19 / 23.04.2015 |
Semiha TATLI tarafından 5/15/2015 10:32:58 PM zamanında düzenlenmiştir.