GÖKLERDEKİ,ÜSTÜNLÜK GÜNEŞİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben bu şiirimde,"Metafor" (Benzeştirme) yaparak,yaratılmış olan her şeyin
Yaratana ait olduğunu,özellikle İnsan oğlu için verilen bütün dünya nimetleri- nin,ona ait olduğunu,bir gün gelip bunların hepsinin,gerçek sahibine geri döne- ceğini anlatmak ve vurgulamak istedim.
Bütün giydiklerin emanettir,
Sırtına elbise diye ! Yaratanın ışığından bir ışık, Hepsi bir hediye ! Zenginlik,fazilet,güç Seçkinlik ve seviye. Şaşırma,şımarma,ne oldum, Nasıl oldum diye ! Bunlar; Göklerdeki,sonsuz Güneş’in ışığı. Hepsi de sana, O,üstünlük Güneş’inden hediye ! Armağanları,şaşırtmasın seni, Nereden,nasıl geldiler diye ? Bolluk ve ihtişam, Pervasızlık getirmesin ! Müteşekkir ol iyiliğine,Sevgiliye. Bir gün,O Güneş’in ışıkları, Dönünce geriye ! Her şey,simsiyah kararır, Döner her yer,geceye ! Bütün giydiklerin emanettir ! Bir gün,hepsi dönecek tekrar geriye ! O,göklerdeki Yaratan, Üstünlük Güneş’ine. Tuğal KÖSEMEN |