Annem biliyor,ayaklarımın yere basması gibi bir idealim var
Sırtında omuzlukla su taşıdığından
Yer çekiminin ne olduğunu oda biliyor
Bense dağdan kopan bir çakıl taşıyım
Parmak uçlarımdan sorguluyorum dünyayı

En çok dalgalara taş sektiren bir kadının,
Elindaki çakıl taşını kıskanıyorum
Seke seke denizle buluşmasına imreniyorum
Balıklar utançlarını suyla örtüyor,
Nede olsa su temizliktir

Kurbağaların kendilerini otlara neden sürttüklerini
Soruyorum öğretmenime
Utanç bir sessizlikle bana bakıyor, susuyor
Ben yıllar sonra, kurbağaların utançlarını otlara
Sildiğini öğreniyorum
Kimse artık vita kutularına çiçek ekmiyor,annem kızıyor
Noylon çiçekleri yıkayıp yıkayıp asıyorlar.

Ben utanmadan anneme yaşını soruyorum,
Annem parmaklarıyla sayıyor
Babam geliyor aklına, gözlerinden zemheri iniyor
Dönüp sevgilimi soruyor sevgilim yok diyorum
Bir konuşma halinde vurulduğunu bilmiyor
Beynimin metalsiz haritalar çizdiğini
Kuşlar mağaralara çekilince anlıyor
İçimden insanlar neden utançlarını
Elbiselerine silerki demek geçiyor

Annem kuşlar sessiz uçamaz kanat çırpışları var diyor
Ben tarihi soramıyorum tarih kendini tanıtıyor,
Sancılı sancılı doğum edasında
Suya zemheri iniyor damar damar yürüyor
Bütün gözlerdeki sarkıklar ıslanıyor,suskunuz
Duyduğunuz sesler kuşların kanat çırpışı

26. 03.2007
SOKAK ŞAİRİ