Hayatı maviye boyardık bizler
Bir kahvenin kırk yıl hatırı varmış
Büyüklerden sık sık duyardık bizler Şimdi insanları nankörlük sarmış Kara gün dostunu sayardık bizler. Utanma,sıkılma duygusu vardı Vazgeçilmez olan edepti,ardı Millet birbirini sever,sayardı Adete,töreye uyardık bizler. Paylaşırdık acı ile neşeyi Misafire serer idik döşeği Emanet edilen bize herşeyi Sağ salim yerine koyardık bizler. Kişiler elbette çekerdi soya Önem verilirdi ahlaka,huya Güvenirdi herkes dost,akrabaya Korkmaz sırtımızı dayardık bizler. Hasatı kaldırır tüccar arardık Çıkıya birazcık para sarardık Güze doğru düğün,dernek kurardık Oyun,eğlenceye doyardık bizler. Büyük hanelerdik bizler orada Yaşayıp giderdik hep bir arada Everirdik kimler varsa sırada Hayatı maviye boyardık bizler. Muzaffer Yavuz |
Peki bu yaşananlarda bizlerin hiç mi suçu yok
Yok bizdeğilsek kimler yaşatıyor bu olumsuzlukları?
Önce bireyler olarak dönüp kendimizi dorgulamalıyız
Ben ne zaman dostumun yanında arkasında durdum
Ne yaptım dostluk adına diye kabahat gelin olmuş hiç
kimse kabul etmemiş misali sadece yakınmaktayız hocam.
Söylem değil eylem lazım gibi geliyor bana hoşça kalın