Hep o sesİçimde bir çocuk, ellerini yitirdi Sonra gözlerini.. ..sıcacık yüreğini sonra. Unuttu! Onu hayata bağlayan ne idi? Sevgi agacını kuruttu, günün birinde Sonra gözyaşlarını.. ..çığlığını yuttu sonra. Sahi! Susmak denilen avaz, böyle bir şey miydi? Aşk’a uzanmış buldu bir gün ellerini Gözleri parladı önce.. ..yüreğine ateş düştü sonra. Hatırladı ’İşte hayatın anlamı, yegâne maksadı bu’ dedi.. Sevgi ağacı yeşerdi, çiçeklendi dalları Sonra çağladı göz pınarları.. ..dağlarca sesi yankılandı sonra. Yalan! ’Gönlümü aldatan, bu bahar gerçek olamaz’ dedi //..Küstürdü; ellerini, gözlerini, yüreğini ve içinde büyümekte olan çocuğun sesini..// Dil-ruba Emine Genç 13 Nisan 2015 P.tesi 06:10 |
Kutluyorum kalemini
Yüreğine sağlık
__________________________________________Selamlar