Yakar Cihan İnsanıDünya denen devranla madem ki yaptın akdi Yan ey gönül geldiysen yakar cihan insanı Alem keyfe kederken gam da neşe ararsın Duruşun akla zarar yakar dehan insanı Sırların yüreğinde pare pare iz olur İçinde ki ateşle yakar nihan insanı Geceler hayalinde çıkagelir gözleri İyiyi düşünsen de yakar bihan insanı Sen kendini bile dur vuracaksa o vurur Önünde zikretsen de yakar mihan insanı Bir cigara od’unda kendine dünya kursan Gelmez ardı arkası yakar duhan insanı Fayda etmez asalet ne tıynetin ne mayan Boşa kürek çekersin yakar rehan insanı Dünya kazan sen kepçe gez çelebi misali Oturup düşünürsen yakar bu han insanı Ârif anlar halinden yanmanda derman bulur Murada ermediysen yakar cihan insanı Mehmet Fikret ÜNALAN nihan: Sır, giz bihan : iyiler, iyi olanlar mihan: ulular, büyükler rehan : bahadırlık, kahramanlık duhan: duman, tütün |