SEVİLEMEZSİNsus yüreğim yeter ağladığın dünden bir farkı yok bugünün senin için yokmuş bir değerim kullandın attın bir mendil gibi bak yüreğim aç gözünü o çok sevdiğinin gör gerçek yüzünü koy bir kenara hüzünü ne kadar da seviyorum diyordu yürekten oynadığı rolün hakkını veriyordu starlara taş çıkarırcasına hiç merhamette mi yoktu yüreğinde kurban olarak benimi seçtin sitemlerim sana değil kendime kurumuş dudaklarıma bir yudum su istedim ne vardı böyle kendini kaptıracak bir görüşte aşk siyah beyaz flimlerde olur mutlu sonla noktalanmaz çoğu da baktırdığım fallar da bak doğru çıktı batıl itikatlarım yoktur inanmasam da hem üzülecek hem sevineceksin diyordu bir kez daha yıkıldığım için üzüldüm sevinemedim henüz yaram çok taze mutluluk ateşten gömlekmiş meğer kimine bol gelir büyük dersin kimine de dar gelir fazlasıyla üzer sevdanda can çekişirken nefesim ayaklardan başlar soğumaya bedenim bir ses verebilseydin gözlerindeki yaşlarla avutabilseydin beni ama sen ağlamayı da bilmezsin başkalarının ağlaması mutluluk kaynağındır senin sevmesini bilmeyenin yüreğinde yer edemezsin adasam da ömrümü yoluna sevilemezsin ... Refik 10 . 04 . 2015 İstanbul |
müstesna bir şiirdi
.
hüzün ve özlem dolu, anlam ve anlatımı çok çok güzeldi.
tebrikler ve saygılar sunuyorum_______________siyah gecem