Ben seni böyle bilmiyordum…
Hasrete bürünmüştü artık gecelerim,
Ve koca bir hüzün kaplamıştı tüm dünyamı,
Daha da batmıştım sevdana,
Kirli bir gömlek gibi! çıkarıp atmak istiyordum üstümden,
Elime yüzüme bulaştırmıştım seni,
Söküp atamıyordum yüreğimden…

Gönlüme kışlar gelmişti,
Ben! seni bekliyordum,
Biliyorum! Bahar senle gelecekti bana,
Ve sen yazım olacaktın benim…
Gel gör ki! şimdi bir sonbahar mevsimin deyim,
Sensiz hep yağmur yağıyor bu şehre,
Ve ben sana ıslanıyorum! her damlada…
Akşamları pencerenin kenarına sığınıp,
Seni düşünüyorum…
En çok sevdiğin şeyi yapıyorum ,
Bir bardak çay …
Bir yudum alıyorum,
Buruk, acı bir tat kalıyor ağzımda!
Ve ben her yudumda sana demleniyorum…
Her halin geliyor aklıma,
Keşke şimdi yanımda olsan da
Dalıp kalsam gözlerinde, öylece…
Sessizliği hiç bu kadar sevmemiştim,
Sen varken yanımda!
Senden gitmek zor gelse de can’ a ,
Seni son defa gördüğüm o an!
Bil ki , Aklımdan hiç çıkmayacak…

Bir kez olsun ;
Bendeki seni anlatsaydım sana…
Anlatsaydım , bendeki tüm yolların sana çıktığını…
Çıkmazım olduğunu anlatsaydım!
Hani olur da,
Belki bir gün koyarsın beni sol yanına!
Gelmek istersin ya yanıma,
Bende kapıların hiç kapanmadı, ama!
Ben seni böyle bilmiyordum… (can ateş)