Yaktın sevgi denen duygularımı
Yıktın dağlar gibi umutlarımı
Çaldın bu gönlümün yarınlarını
Bu günden yarından aşkımdan utan.

Yüreğimin soldu tüm çiçekleri
Umutlar tükendi kırdın dalları
Mutluluk yoluna dök dikenleri
Yüzüne takdığın maskeden utan.

Söyle sevgi dolu kalbin nerede
Vahlar eyvahlar hep kaldılar sende
Kalırmı sanırsın ahlarım yerde
Sevdayı hiç eden kalbinden utan.

Aşknı kaybbettin, söndü hayaller
Benle olmaz artık hiç kurma düşler
Hiç dönmesin sussun ağzında diller
Aynayalar söylüyor yüzünden utan.

Düşürdün sen beni eller diline
O güzel günleri attın derine
Izdırap içinde kaldım boyuna
Yaradan’dan kork be, adamsan utan.

Diktiğin gülümüz küstü açmıyor
Sensiz bahar geldi gönül coşmuyor
Bak ocağımızı sevda yakmıyor
Yavrularımıza bakıp da utan.

İn şeytan atından af dile Hak’tan
Havale etim ben, Allah’a çoktan
Bir an zevk uğruna yakıp da yıktın
Gözlerin gözüme bakınca utan.

Sırat köprüsünde dengen gidince
Sorgu melekleri sual sorunca
Söylediği sözler öne çıkınca
Cehennem ateşi yakınca utan.

Şükran Güneri Arslanbay
28/03/2015(ayrılık günü)