Bizim hikâyemiz…2
Bir kış gecesi,
Yani dönünce şu yazın güneşi, Kar yağarken usul usul, Kendini yalnız hissedeceksin Eve sığmayacak yüreğin, Sokaklarda kedi gibi dolaşırken, Üstün başın ıslanmış, üşüyeceksin Bir aşkı olmasa bile, Dost elini arayacaksın, Nerde olduğumu bileceksin O vakte kadar delirecek yüreğim. Kendimi tanıyorum Tırnaklarımı geçirip avucuma kanatırcasına, Bekleyeceğim, tam unutup alışıyorken, Telefonum çalacak, uykumu böleceksin Sana ihtiyacım var diyen Sesine dökülecek gözyaşlarım Ne kadar uzakta olursan ol, Koşup geleceğim Hangi duamın kabul olduğunu bilemesem de, Gökyüzüne bir teşekkür göndereceğim. Şimdi gitmek istiyorsun ya, git Bütün zamanları sende yitiririm Bir müddet belki ararsın diye beklerim Ümidimi kaybettiğimde dönersin Gitmen gerekiyorsa git, Sen bana, Ben sana yazılmışsak eğer, Biliyorum ki bu hikâyeyi böyle bitiremezsin. Sami Arlan.. |