YALNIZLIĞIMIN MECLİSİNDEYİM
Boğar oldu artik, yüreğime köleliğim ,
Önce duygularımdan azadliğimi diledim, Biraz zorlandılar ama ! Her şeye rağmen, Yine de,beni azad ettiler... Sonra da kalbimin etrafındaki , Muhafızları ben azad ettim. Onlarla kalabalıktım ve anlamlıydım. Sızlattıkça onları türlü eziyetimle , Gün geçtikçe insafa gelip Gücümden de,hükmümden de, Utanır olmuştum. Anlaştık..... Nasipte buraya kadarmış Yokmuş ötesi dedim Ve bir badireyle karşılaşmadan "O"şatafatlı tahtımdan, Hiç gocunmadan indim. Ve artık , Bende yalnızlığımın meclisindeyim.... Nuran KARACA 20:47 04.04.2015 |