Ceketsiz gezerdik
ceketsiz gezerdik
kış günleri üşümezdik mahallemiz sıcacıktı elimizde ekmek sokağa çıkardık ayşe nene vita yağ sürerdi emine teyzede toz şeker dökerdi ne tatlıydı hayat ceket yok kar çok çikolata henüz mahalle bakkalında yok pamuk şekerin rakipsiz olduğu seneler geçti işte bizi beklemeden gidenleri bile sayamadık hızından yaşadığımız yalnızlık elimizde kalan yılların ardından. 03.04.15 şa. |
Çocukluk yıllarımın kokusu buram buram tüttü burnumda.
Tebrik ve saygımla.