“ ömrümüzün son demi son baharı ..”diyerek bazen
Buz kesen bir gecenin sabahında canlandı yine hatıran

“ denize düşen yılana sarılır” misali sarılırken hayaline
İnme iner de sanki dilime
Ne aklımdan geçenleri anlatabilirim
Ne de söyleyeceklerimi
Şu dalgın ve üzgün duran resmine

Hani acımasızlığın zırhına sarılıyorsun da bazen
Anlamamazlıktan geliyorsun ya zaman zaman
İşte o zman sor seni deli yüreğime
O zaman gör sen içimdeki kopan fırtınaları

Biter , kahrolurum da
İşte o zaman yılar , yıkılırım ben
Ama sen duymazsın biliyor musun göçmen kızı
Güler geçersin halimi görmeden

Olsun ben seni bu halinle ,bu alınganlığınla
Bilip de bilmemiş tavrınla
Yani seni sen olduğun için sevdim

Yokluğundaki varlığını
Varlığındaki hasreti sevdim biliyormusun

Yemin olsun ne beni sevmeni
Ne de anlamanı bekledim
Zira “ zorla güzellik olmaz” dı bilirim

Dedim ya” ben seni sevmeleri sevdim”

İşte bu yüzden diyorum ki ;
Öpme, okşama, tutma istersen elimi
Ama kaçma öyle avcı görmüş av misali
Ve ne olur
O zeytin gözlerine dalıp gitmeme izin ver yeter ki


Ne olur kardelenim göçmen kuşum
Daha sık gel yanıma
Bak zaman daraldı özletme kendini

Bir gün gideceğin gelir de aklına
Sam yeli gibi acı esmeye başlarsa ayrılık rüzgarları
Ha bugün ha yarın
Vedalaşmaya gelirmisin bilmiyorum

Ya gelmezsen işte o zaman kahrolurum
İşte o zaman yıkarsın beni

Yani diyorum ki ;
Sarmadan gönlümüzü ayrılık hüznü
Uzun kal yanımda ne olur
Uzun kal ki doya doya seyredeyim
O zeytin gözlerini unutamadığım o melek yüzünü

Kaşif Kani ERTÜRK