SEVDAYA ÇIRAK
için den yalnızlık trenleri geçiyor biliyorum
fena,dağılıyorsun hicranlara sönmeyen köz de tütüyor um anladım,olmayacak biliyorum muhabbet kuşları tek yaşamaz bilirsin azar azar ölüyorum. finalini bile bile bu acı sonun, bizi yazmışlar işte, ayağa kalkmış alkışlıyorum. çok geç kalmamıştık oysa bir birimize ertelenmiş mutluluklara uzaktık sadece aşk, tebriz_i, işi biz sevdaya çıraktık. suya,havaya düşeceğine yaradan’ın cemresi bize düşseydi . bu da gariban sinem’in züğürt tesellisi.. |