SEVGİSİZ DOYMUYOR İNSAN
Ruh yönlendirmese bedeni yavan kalır
Aşkla bütünleşebiliriz seninle Yine antik sevdalara daldım asil hasretle Gök kuşağını yol yaptım yıldızları salıncak İblisle savaşıma tanıktır hayat Ne çok şeyin ölümleri bizde Ninniler söyledim uyusunlar diye Bir gün parmaklarını izledim Bir gün tuttum elini Sarıldığımda bozulmasın diye büyü hayli zaman bekledim Aşkı ömrüne yaymaya çalışıyordum insanın Böyle seveceğim seni Yüreğim yufkadan ince Yağmurdan kaçarım toprağın hakkı diye Eridi öfkem öğrendiklerimin içinde Sohbetleri tüketmeyeceğim Uzaktan uzakta Anlama dair mısralar bularak öreceğim evini aşkın Saçlarının kıvrımlarına çiçekler ektim Takıldıkça mantığın çıkmazına varmıştım tepesine Kaf Dağlarının Bildim ki sevgisiz doymuyor insan |
Ruhun besini sevgi ah, almasını ve diğer insanlara sunmasını bilsek
Dünyadaki hiç bir kötülük olmayacak belki
Kutlarım.