GÖNÜL... GÜL...
GÖNÜL...GÜL...
Bir bulut ağlar, Yaprağını döker ağaçlar, Artık sessizliğindir çığlıklar. Bir gül düşer gönle, Güldendir gönül, Gönüldür gül. Hüznün çerağıdır ağlamak, Yağmura sarılıp ıslanmak gibi Rahmetin tufanıdır ağlamak. Şahididir gözyaşının, Gecelere sızan yıldızlar. Zaman geçer, Mührünü vurur çehrene, Takatsizdir rüzgâr, Dünya bana, hüznünü fısıldar. |
Kaleminiz daim kelamınız bol olsun.
Saygılar...