HAZAN MEVSİMİ
Sevda ağacında bir dalım vardı
Ayrılık çağında kırdılar beni Yapraklar, dal, budak bize hep dardı Hazan mevsiminde vurdular beni. Aşkı yüreğimde mıh gibi durdu Sevgisi sarsılmaz yıkılmaz surdu Bir anda kinini yüzüme vurdu Aşk değil nefrete sordular beni. Öksüz çocuk gibi ağlar dururum Kalbimi ateşle dağlar dururum Sevgi ister özler, çağlar dururum Yardan ayırıp ta sürdüler beni. Dostum âşık olda, kanlı gözler gör Paramparça beden yıkık özler gör Yürek yakan közler, acı sözler gör Hasret, kin, nefret hep sardılar beni… |