Boş bir kağıda döküyorum sana olan sevgimi
Biliyorum duymuyorsun ve görmüyorsun
Ama sana her alçaldığım da kendime acı çekiyorum
Kulaklarını çınlatıyorum, her bir sözde yada her harfte

Asıyorum bütün duygularımı yazdığım bu sözlerle
İçinden çıkamadığım bir sürü karmaşık hikayeden
Ben bunalıyorum bütün kelimelerimde
Seni daha iyi okuya bilmek için kendimi boğuyorum bütün hecelerde

Kalemlere esir ettiğim bu aşkı koparıyorum dalından,
Daha yeşilken bu meyveyi kurumaya hapis ediyorum,
Bir daha çıkmasın diye kollarını değil,
Bütün bedenin nefesini kesiyorum, sırf sen rahat nefes al diye...

İçimde sana her hangi bir duygu kalmadan
Sana her hangi bir tanıdık kişi gelmeden
Yada bildiğin en yabancı kişi olarak çekip gidiyorum
Sırf sen üzülme diye değil, sırf sana inat gidiyorum bütün hayallerimden...