YASTA...
Yasta
Ne ihanetler gördü şu gözler; Ne hançerler vurdu şu yüreğe; Hepsi birbirinden beter.. Hepsi bir birinden acı.. Benzemedi biri birine hiç; Hepsi bir diğerinden ağır.. Kime elimi uzattıysam ; Kolum gitti yarısından.. Kime “canım” diye sarıldıysam Canım gitti can evimden.. Ah ne ihanetler yaşadı şu yürek Biri diğerinden kalleş Biri diğerinden canavar… Şimdi gözlerim yaşlı Bedenim yorgun Ah ruhum hasta.. Velhasıl,vel kelam , Şu içimdeki ben; Tepeden tırnağa yasta… |