GÜMÜŞHANLI
Namı Gümüşhanlı ismi Şinasi
Kendi gider amma kalır Gümüşhanlı

Gitmem beyaz kısrağa binmeden
Ekmeğim yensin yaşarken
Çelik mızrağı eğmeden
Yensin ki, eğeyim ki?_
Adım olsun, unutulmasın ölürken.

Kendisi gitmişler
Öyle ölümsüzleşmişler
Muska gibi taşıyorum onları
Baki kalan hoş sedalarıyla
Bir ses duyuyorum sanki onlardan
‘’-Gel diyor!’’ bana bana diyorlar
Boy vermişim Yusuf İmamoğlu gibi
Bir beyaz kısrağa binmeden gelir miyim?
Yüreğimi alan bir garip telâşlayım
Hâlimi siz anlarsınız
Konuşan ağız çok… Düşünen başlayım
Kalbimde Ruh’u Şad’larsınız
Sizi yazsam sadece sizi ömrüm yetmez
Teraziler kendi kendini tartmaz
Yüreğimden geçenleri sizden başka
Kimseler anlamaz.
Serkeşler semirenler hak yiyenler
Sizi tanımaz, Sizi tanıtayım ki
Adım olsun, unutulmasın ölürken.

Çelikse asılları kırılsınlar da göreyim
Ben kırmayacağım bükeceğim
Düşük ayarlı dümbelekler
Ömrüm oldukça sizinle dövüşeceğim
Dövüşeceğim ki
Adım olsun, unutulmasın ölürken.

Gümüşhanlı’yım kalemimden köpürüp duran
Gizli sevdalar gibi sevr’i içinde tutan
Sır gizli saklı Ülkücü aklı olan
Yazdıran, yazan, okuyan
Yazacağım ki Andım olsun
Adım olsun, unutulmasın ölürken.


Gümüşhanlı su uyur der atalarımız
Düşman uyumaz Dost değil uyuyan
Bir kızıl yılan gibi çöreklendiler açıkça
Hem Ölümüze hem Dirimize
Sinsi bir şekilde üstelik alçakça
Hem Dinimize hem Dilimize
Tuzak kurdular yıllarca
Hem Adımıza hem Kimliğimize
Kâfirler kudurdular çıplakça
Hem Devletimize hem Milletimize
Türk’ü Türk’den başka var mı kayıran
Bir tek O’dur O Baki kalan
Ey… Gönüldaş Uyan… Uyan… Uyan…
Beyaz kısraklar bekliyor,
‘’Gittim-gidiyorum’’ diyorum ki
Adım olsun, unutulmasın ölürken.

II
Baba Diyarım Anayurdum
Aziz mübarek biliyorum
Gönlümü Turan’a savurdum
Cevherimse yazım diyorum
Ülküdaş ‘’Gittim-gidiyorum’’

İmamoğlu’nca alınyazım
Aziz mübarek biliyorum
Yüce Allah’a ısmarlandım
Cevherimse yazım diyorum
Ülküdaş ‘’Gittim-gidiyorum’’