GÜNEŞİM
Gülen gözlerine sığındı yüreğim
Üzülsem de hep seni bekledim. Lal edip sitem ettin Nedeni olmadan cefa ettin Ama şunu iyi bilmesin ben seni gerçekten sevdim. Zaman öyle anlamsız ki içinde kayboluyor insan Köze dönmüş bir halde acı çekiyor ama hiç görmüyor insan Eskiler öyle anlamsız mı o kadar kolay unutabiliyor insan Ne kadar cefa etsende razıydı bu bedenim Değerin bende öyle derindi ki ama anlayamazsın sevgimi İçimde yaşatırımda asla söylemem artık sevdiğimi Ne haldedir yaşlı gözlerim bilinmez bir çığlıktır sözlerin Esen rüzgarlar bir umut ararken yokluğunda boğulmak İçimi en acıtanı da iyi olduğunu bilemeden kaybolmak Yüreğim öyle sevdi ki hep mutlu olmanı istedim İçimi en mutlu eden de herzaman mutlu olduğunu görmekti Güneşim Bilemesen de değerimi ben seni herşeyden çok sevdim. Ama anlayamazsın sevgimi unutmak yüreğini kaplamış bir kere sevgili Kırılmak öyle büyük bir üzüntüdür ki gerçekten düşünmeyen anlayamaz ki... |